مقایسه سیاست خارجی فرانسه در دوره دوگل و سارکوزی

چکیده بازگشت ژنرال دوگل به قدرت بشارت دهنده نوعی دگرگونی اساسی در نظام سیاسی فرانسه بود و قانون اساسی جدید که بر اساس افکار و اندیشه های دوگل شکل گرفته بود تمرکز قدرت را در قوه مجریه و شخص رئیس جمهور قرار داده بود. با توجه به این که در نظام حکومتی فرانسه رئیس جمهور از اختیارات گسترده ای در تدوین سیاست خارجی برخوردار می باشد در نتیجه افکار و اندیشه‍ هایش تاثیر قابل ملاحظه ای در تدوین سیاست خارجی دارد. دوگل در سیاست خارجی به دنبال زنده کردن عظمت و شکوه فرانسه بود و تنها راه آن را حفظ استقلال فرانسه در سیاست هایش می دانست. دوگل در پی آن بود تا با تبدیل کردن اروپا به قطبی جدید با نقش برتر فرانسه، به موازنه ای در مقابل دو قطب تبدیل شود. در دوره سارکوزی در کنار استمرار سیاست های اروپایی، شاهد عادی سازی روابط با آمریکا در قالب اتحاد آتلانتیک هستیم. از این رو تغییراتی در سیاست خارجی فرانسه رخ داده است. این پژوهش به بررسی این تغییرات و تاثیر نگرش سارکوزی بر این تغییرات می پردازد و به این سوال اصلی پاسخ می دهد که ارزش های حاکم بر ذهنیت دوگل و سارکوزی چه تاثیری بر سیاست خارجی فرانسه داشته است. فرضیه اصلی این است که ارزش های حاکم بر ذهنیت دوگل تقویت اروپاگرایی در سیاست خارجی فرانسه را به دنبال داشت و تغییر نگرش سارکوزی موجب تقویت گرایش آتلانتیک گرایانه در سیاست خارجی فرانسه شده است. کلید واژه: سیاست خارجی، دوگل، سارکوزی، اروپاگرایی، آتلانتیک گرایی